Epoka romantyzmu charakteryzuje się wieloma znanymi dziełami oraz twórcami. Skąd wzięła się nazwa epoki i kto należał do jej najbardziej znanych twórców? Tego można dowiedzieć się z książki “Oblicza epok 2.1”. Podręcznik napisany został przez Dariusza Chemperka, Adama Kalbarczyka oraz Dariusza Trześniowskiego.
Charakterystyka epoki
Romantyzm trwał w Europie od końca wieku XVIII do połowy wieku XIX. Za koniec epoki uważa się rok 1848, czyli czas Wiosny Ludów. Koniec epoki charakteryzowały takie wydarzenia jak bunty ludności przeciwko panującym systemom, a także zrywy niepodległościowe. Romantyzm w Polsce miał miejsce w latach 1822-1863. Nazwa romantyzm pochodzi od opowieści, które sięgają średniowiecza i określa się je mianem romant (romans). Były to zazwyczaj historie opowiadające o miłości z elementami fantastyki i pełne emocji. Romantyzm charakteryzował się uczuciowością, emocjami oraz nastawieniem na duchowość. Charakterystyczne były zrywy wolnościowe i bunt przeciwko regułom z poprzedniej epoki. Ważna była wyobraźnia oraz podejście do natury. Doceniano zarówno jej piękno, jak i przerażającą formę. Romantyzm w swojej twórczości często nawiązuje do średniowiecza. Charakterystyczne dla ludzi tej epoki było poświęcenie dla ojczyzny, co odzwierciedlało się w prometeizmie.
Dzieła ora autorzy epoki romantyzmu
Jednym z bardziej znanych autorów romantycznych był Johann Wolfgang Goethe, który słynie z takich dzieł jak “Cierpienia młodego Wertera” uważane za biblię romantyzmu oraz “Faust”. Drugim znanym twórcą jest Fryderyk Schiller. Jest znany z utworu “Zbójcy” oraz ballady “Rękawiczka”. W Polsce do najbardziej znanych twórców romantycznych należą Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Zygmunt Krasiński oraz Cyprian Kamil Norwid. Mickiewicz jest znany z takich utworów jak “Pan Tadeusz”, “Dziady” oraz “Konrad Wallenrod”. Słowacki napisał m.in. “Odę do wolności” oraz ‘Testament mój”. Krasiński jest znany głównie z “Nie-boskiej komedii”, a Norwid z “Czarnych kwiatów”, “Milczenia” i “Białych kwiatów”.